Eerste weekend

Ha genietende mensen in Nederland.

Hoe was jullie pinksterweekend? Hier in Oeganda kennen ze geen Pinksteren. Ze vieren hier alleen Kerst en Pasen. En dit vieren ze heel groot. We hebben daarom dit weekend ook echt geen feestdagen-gevoel gehad.
Zaterdag was voor ons een vrije dag. Jennie kwam met het idee om twee weeshuizen te bezoeken. Dit leek ons een strak plan.
We gingen in de ochtend naar ons bijzonder project. De naam van dit weeshuis is Sanctuary Childeren’s Home Ministry. Deze kan je ook bekijken op facebook. Wat meneer erg op stelt is het ‘liken’ van deze pagina. He want more and more Dutch fans, dit vroeg hij ons.
Michael (een Oegandese man) is op uitzending geweest in Irak, het geld wat hij daarmee verdient had, heeft hij dit weeshuis mee opgezet samen met zijn vrouw. Ze wonen hier met 13 weeskinderen. En hij onderhoudt dit door stukken land te verbouwen en te verkopen. Het was erg bijzonder om daar te zijn en te ervaren dat het een hechte ‘familie’ is. Erg mooi om te zien dat Michael dit heeft willen opzetten en zoveel liefde geeft aan deze kinderen. Ze waren erg blij met ons bezoek. Jennie bracht een leuk fietsje en een knuffel mee en gaf dit aan de kinderen. Hier waren ze enorm gelukkig mee. We zijn benieuwd hoelang het fietsje een fietsje blijft. :-) Elke zaterdagavond krijgen ze zangles, dit lieten ze vol trots aan ons horen. Dit waren bekende christelijke liederen. Michael heeft ook een school opgericht, deze gaan we nog een keer bewonderen.
In de middag zijn we in de stad Jinja een hapje wezen eten bij een nieuw restaurant die Jennie graag wou uitproberen. Dit leek ons weer een strak plan. Voor nog geen 3,00 euro hebben wij ons buikje goed volgegeten. Daarna hebben we Hollands brood gekocht, dit brood smaakt duuzend keer beter dan het Oegandeze zoete brood. Hollands brood wordt ingekocht bij de Hollandse bakker in Kampala.
We staan even aan de kant om een boda tegen te houden, tadaaa een hele rij staat voor ons klaar. En uiteraard blijven wij echte Hollanders, we kiezen de goedkoopste uit. We zijn na dit ritje er achter gekomen dat we zo ontzettend blij zijn met de enige echte boda driver Franko. Die vliegt namelijk niet uit de bocht en als wij onze stem laten horen, zegt Franko; are you safed? Die beste man.
Deze boda driver had geen spiegel, rook nog een tikkeltje erger dan Franko, vloog bijna uit de bocht en vroeg niet eens ‘are you safed?’
Het tweede weeshuis was much bigger. Dit weeshuis is opgezet door een mannelijke Oegandees William die getrouwd is met een vrouwelijke Amerikaan Holly. Er liepen veel Amerikaanse vrijwilligers rond. Dit weeshuis stond op een hele mooie plek, heel groot aangelegd. Door sponsor geld is dit een enorm grote organisatie voor weeskinderen met HIV. Het weeshuis bestaat uit 63 kinderen, twee zorgkinderen van Job en Jennie wonen hier. Allebei de kinderen woonden bij Job en Jennie in het dorp, ze vonden deze kinderen een jaar geleden erg ondervoed en ziek. Zij hebben ze naar dit weeshuis gebracht en hier hebben ze een goed plekje.
Willeke liep mooi rond te stappen op haar geurige birkenstocks. William vroeg of de birkenstocks echt iets Hollands is, want wanneer hij iemand op die birkenstocks ziet stappen komen ze vaak uit Nederland. Willeke heeft verteld hoe lekker ze zitten en hij zag zelf hoe mooi ze waren. Voor de prijs van 170.000 cillings (50euro) ziet hij deze birkenstocks wel zitten. Op een dag loopt William op de echte birkenstocks en mogen de crocks van hem uit.
Op de terug weg kwamen we kinderen tegen tussen de 1,5 en 3 jaar die aan het werk waren met hun moeders. Ze hielpen mee met het omhakken van maïsplanten. Jennie vertelde dat sommige stammen vinden dat als kinderen kunnen lopen ook kunnen werken. Dit maakt veel indruk op ons.

In de avond hebben we knakworsten gegeten en hadden we ons voorgenomen vroeg naar bed te gaan, dit is aardig mislukt.
Zondag werden we gewekt door onze vriendelijke buurman haan. Hij kan aardig kukelen, dit weten we onderhand wel. We maakten ons klaar om 10.15 uur in de kerk te zijn.
We mochten even opstaan en onze naam en waar we wonen vertellen in de kerk.
De dominee preekte uit Romeinen 8 en het werd vertaald door een Oegandese tolk. De dominee vertelde wat goede grappen, waar wij de humor nog niet van begrijpen.
Uit de kerk kwam een Amerikaanse dame op ons af, zij vertelde dat ze helemaal dol is op Nederland. Geweldige mensen wonen daar, wij beaamden dit. De dominee gaf ons ook nog hartelijke Oegandese handdruk met welkoms woord.
Eenmaal thuis aangekomen aten we een monchou gebakje, onee wacht dit was onze zondag-fantasie. We zijn tevreden met een granen biscuit. We hebben genoten van het heerlijke weertje en ook hebben we een middagdutje gedaan.
Laura werd wakker met krampjes, Job wist hier een goed middeltje voor. Eet een rauw teentje knoflook en alle bacteriën worden uit je lichaam gereinigd. Het ruikt maar het helpt.

Vandaag waren we een dagje vrij van school, want de hele nacht had het geregend tot vanmorgen 12 uur. Dit betekend dat er geen kinderen naar school komen en dat onze weg overstroomt is.
We hebben de stad Jinja bezocht, we hebben inkopen gedaan voor deze week ook hebben we de markt bezocht dit zorgde voor mooie plaatjes.
Slaap lekker straks allemaal,
groetjes ons!